|
خوانشی نو از ماهیت ایمان با تأکید بر آرای علامه طباطبایی و جان هیک
|
مرضیه محصص   1، یونس رضازاده2 |
1- استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه شهید بهشتی. m_mohases@sbu.ac.ir
2- دانشجوی دکتری مدرسی معارف اسلامی دانشگاه شهید بهشتی. (نویسندۀ مسئول) rezazadeh1404@gmail.com |
|
|
چکیده: (793 مشاهده) |
| مسئلۀ اصلی پژوهش حاضر، بازنمایی دقیق ماهیت ایمان از رهگذر تحلیل دیدگاه علامه‌طباطبایی و جان‌هیک از نواندیشان نامدار معاصر است. در این مقاله با رویکردی نظریه‌پردازانه و به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی تطبیقی نگرش علامه و هیک در بازنمایی ماهیت ایمان پرداخته شده و به دنبال آن، نقدهایی به هردو دیدگاه مطرح می‌شود. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد علامه از روش درون‌دینی به تبیین ساختار ایمان پرداخته و ایمان را متشکل از دو مؤلفۀ علم و التزام معرفی می‌کند. از سوی دیگر، هیک از روش برون‌دینی به مقولۀ ایمان ورود کرده و آن را به عنصری تفسیری بازنمایی می‌کند که مختارانه و برخاسته از تجارب دینی محقق می‌شود. علامه، علم را به عنوان یکی از اجزای مؤلفۀ ایمان معرفی می‌کند، در صورتی که هیک، براهین فلسفی را برای اثبات خداوند، ناکام دانسته و تجربۀ‌دینی را صرفاً برای دفاع از عقلایی بودن ایمان‌دینی مطرح می‌کند. البته مشترکاتی از جمله ارادی بودن و مرتبه‌مندی ایمان در دو دیدگاه مشاهده می‌شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: ایمان، فلسفۀ دین، جان هیک، علامه طباطبایی، تجربۀ دینی |
|
|
متن کامل [PDF 658 kb]
(144 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1401/12/8 | پذیرش: 1402/1/27 | انتشار: 1403/3/12 | انتشار الکترونیک: 1403/3/12
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
