|
رابطه ایمان و معرفت از منظر امامیه و اشاعره
|
| محمدعلی اخویان |
| دانشگاه قم |
|
|
چکیده: (1555 مشاهده) |
در این نوشتار، رابطه میان ایمان و معرفت در دو مکتب کلامی امامیه و اشاعره بررسی می‌شود. رابطه میان ایمان و معرفت با عنوان یک «مسأله» ظاهراً برای اشعری‌ها مطرح نبوده است؛ اما چون آنها ایمان را حالتی نفسانی و عطای خدا می‌دانند، شاید بتوان نتیجه گرفت آنان ایمان را مقدم بر معرفت می‌دانند. البته دیدگاه متقدمان و متأخران اشاعره و تفاوت منظر آنها لازمه بحث از نسبت ایمان و معرفت است.
امامیه بر این‌همانی ایمان و معرفت تأکید دارند. برخی از آنها بر این یکسانی به‌گونه‌ای اصرار می‌ورزند که تصدیق را مرادف شناخت و معرفت می‌شمارند و سبب کفر کافران را نه پیروی آنها از شیطان، بلکه عدم شناخت آنان از خدا و رسول می‌دانند. اگر معرفت، اصل ایمان و امری اکتسابی باشد ـ چنانکه برخی از امامیه چنین می‌اندیشند ـ پس ایمان، امری اکتسابی و مبتنی بر کوشش است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: ایمان، معرفت، اشاعره، امامیه، تصدیق، علم، حالت نفسانی. |
|
|
متن کامل [PDF 213 kb]
(570 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/2/4 | پذیرش: 1399/2/4 | انتشار: 1399/2/4 | انتشار الکترونیک: 1399/2/4
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
