|
تاملی در توحید ربوبی در آیه 22 سوره انبیا
از منظر علامه طباطبایی و شهید مطهری
|
سید ابوذر نبویان1   ، امید کرمی2 ، وحید نصرتی3 |
1- استادیار گروه مبانی نظری اسلام دانشگاه معارف اسلامی(نویسنده مسئول). a.nabavian134@chmail.ir
2- دانشجوی کارشناسی ارشد مدرسی معارف اسلامی دانشگاه معارف اسلامی. omidkarami9207@gmail.com
3- دانشجوی کارشناسی ارشد مدرسی معارف اسلامی دانشگاه معارف اسلامی. vahidamirr@gmail.com |
|
|
چکیده: (3 مشاهده) |
| مقاله پیش رو چیستی نوع وحدت مستفاد از آیه 22 سوره انبیاء را از دیدگاه دو اندیشمند برجسته معاصر؛ علامه طباطبایی و استاد شهید مطهری تبیین و مورد بررسی قرار داده است. سوال اصلی تحقیق آن است که دلالت مطابقی آیه مذکور کدامیک از اقسام توحید را ثابت میکند. از دیدگاه علامه طباطبایی با توجه پذیرش خداوند به معنای واجب الوجود و تفویض اختیار تدبیر به صورت مستقل به ارباب انواع از سوی مشرکان، آیه شریفه در صدد نفی شرک در ساحت توحید ربوبی بوده و به دلالت مطابقی به نفی شرک ذاتی اشاره ندارد لذا بر اساس نظم کلی و واحد جهان و اختلاف ذاتی رب النوع، تباین تدبیر قطعی بوده و پیامد آن فساد در عالم است. از دیدگاه استاد مطهری آیه شریفه به برهان تمانع اشاره داشته و بر اساس سه اصل فلسفی، توحید ذاتی به معنای تعدد الهه را نفی میکند. مقاله حاضر با روش تحلیل عقلی به بررسی دو دیدگاه فوق پرداخته و با نشان دادن آسیبهای آن، بدین نتیجه رهنمون شده است که آیه شریفه نیازمند تقریری جدید درباره استلزام تعدد الهه و فساد عالم است
|
|
| واژه‌های کلیدی: توحید ذاتی، توحید ربوبی، تمانع، رب النوع، ترجیح بلا مرجح، فساد عالم، علامه طباطبایی، شهید مطهری |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام قدیم
دریافت: 1404/7/16 | پذیرش: 1404/7/21
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
