1- استادیار مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی و مدرس معارف اسلامی. mjafari125@yahoo.com 2- کارشناسی ارشد رشته دینشناسی و مدرس معارف اسلامی amhk58@gmail.com
چکیده: (4092 مشاهده)
یکی از مناقشات روشنفکران در رابطه عقل و دین، پایبندی آنان به اصالت عقل یا عقل خودﹾ بنیاد منقطع از وحی است. آنها با استفاده از معیارهای اصالت عقل به بازتفسیر دین و در واقع، نفی حقیقت دین و آموزههای آن پرداختهاند. در مقاله حاضر با واکاوی و بررسی آثار روشنفکران معاصر چهار دلیل بر مدعای آنها بدست آمده است که عبارتاند از: نفی عقل منبعی، ابزارانگاری محض عقل، وجود ویژگیهای برتر در اصالت عقل و دین سنتی ناآزموده. تلاش شده است ادله مذکور به شیوه تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گیرند. نادیده انگاشتن کارکردهای مختلف عقل، نفی شریعت و نگاه کارکردی به دین، ارائه تصور نادرست از انسان و تواناییهای عقلانی او و همچنین نقض غرض الهی از ارسال رسل از جمله نقدهایی است که بر آنها وارد است. با وجود این نقدها، این رویکرد در مواجه با دین و آموزههای وحیانی کارایی خود را از دست میدهد.
Ja`fari Harandi M, Musazadeh A. A Critical Study of Rationalism and Its Proofs from Contemporary Intellectuals` View. ANDISHE-NOVIN-E-DINI A Quarterly Research 2020; 16 (61) :7-26 URL: http://andishe.maaref.ac.ir/article-1-988-fa.html
هرندی محمد جعفری، موسیزاده اکبر. نقد و بررسی اصالت عقل و ادله آن از دیدگاه روشنفکران معاصر. اندیشه نوین دینی. 1399; 16 (61) :7-26