فاعل وحی رسالی در نظریه تاریخمندی قرآن (با تأکید بر آراء نصر حامد ابوزید)
|
صدیقه نیک طبع اطاعتی 1، عبدالرضا محمد حسین زاده2 |
1- استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه شهید باهنر کرمان (نویسنده مسئول). s_niktab@uk.ac.ir 2- دانشیار گروه الهیات دانشگاه شهید باهنر کرمان و مدرس معارف اسلامی mhosseinzadeh@uk.ac.ir |
|
چکیده: (1145 مشاهده) |
نصر حامد ابوزید ( نماینده جریان نومعتزله) برخلاف دیدگاه اکثر فلاسفه و متکلمان اسلامی در موضوع وحی، گاهی وحی را مترادف با الهام و گاه یکسان با تجربه دینی میانگارد و نقش فاعلی پیامبر در فرایند وحی را تقویت و با ادعای گفتمانی بودن و تأثیرپذیری از فرهنگ زمانه، تاریخمندی قرآن را توجیه میکند. مسأله تحقیق حاضر این است چه اشکالات عقلی و نقلی بر ادّعاهای وی خصوصاً ادعای اصالت فاعلیت پیامبر و گفتمانی و تاریخمندی قرآن مترتب است؟ در تحقیق حاضر با بررسی تطبیقی دو دیدگاه فوق به روش توصیفی ـ تحلیلی، به یافته های زیر دست مییابیم: الهی بودن توأمان محتوا و الفاظ وحی، نقش قابلی پیامبر در فرایند وحی، فراتاریخی بودن قرآن، غیریّت مقوله مواجهۀ ملازم با دریافت حقائق (تجربه وحیانی) از مقوله حقائق دریافتی از عالم غیب؛ بطلان گفتمانی بودن و تاریخمندی قرآن به دلیل مغایرت مبانی و لوازم آن با اصول مسلم عقلی ( ادله برون دینی ) و مخالفت با ادله نقلی(ادله درون دینی). |
|
واژههای کلیدی: تاریخمندی قرآن، گفتمانی بودن وحی، فاعل وحی رسالی، تجربۀ وحیانی، نصر حامد ابوزید، نومعتزله. |
|
متن کامل [PDF 293 kb]
(323 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام جدید دریافت: 1400/2/19 | پذیرش: 1400/9/15 | انتشار: 1400/11/23 | انتشار الکترونیک: 1400/11/23
|
|
|
|