گروه معارف اسلامی، دانشکده الهیات و علوم اسلامی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران،
چکیده: (32 مشاهده)
یکی از مسائل مهم خداشناسی، شناخت ذات باری تعالی است که در متون دینی از تفکر و تعقل در این زمینه منع شده است. این ممنوعیت سبب شده تا سوالاتی درباره فلسفه نهی و منع از خردورزی در ذات خدا ایجاد شود. مسأله این تحقیق بررسی تطبیقی فلسفه منع از خردورزی در ذات خدا در دو رویکرد عقلگرایانه و ظاهرگرایانه است. روش تحقیق در این پژوهش مسأله محور، نظری است و به توسعه دادههای پیشینی میپردازد. اطلاعات مورد نیاز این تحقیق از طریق مطالعه کتابخانهای و به ویژه در متون دینی و تحلیل عقلی اصطیاد شده است. یافته این تحقیق این است که فلسفههای معرفتی (دلیلگرایانه) که به ادراکناپذیری ذات خدا و محدودیت عقل در شناخت ذات خدا دلالت دارند و فلسفههای غیر معرفتی (علتگرایانه) که از ایجاد مشکلات و پیامدهای ناگوار و اختصاص منع از تفکر به غیر متخصصان حکایت دارند، موجب شدهاند تا متون دینی به منع از تفکر در ذات الهی بپردازند.