|
تحلیل انتقادی «روش عام مدل‌سازی» در روش‌شناسی علوم انسانی
|
سیدروح الله نورافشان1   ، روح الله شاکری زواردهی2 |
1- دانشجوی دکتری مدرسی مبانی نظری اسلام دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران. s.r.noorafshan@ut.ac.ir
2- دانشیار گروه شیعه‌شناسی دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران. shakeri@maaref.ac.ir |
|
|
چکیده: (73 مشاهده) |
| مسئله تحقیق پیرامون بررسی روش‌شناسی علوم انسانی، کاربرد و اعتبار عقل، نقل و تجربه در ساحت های علوم انسانی است. در این میان ایده «روش عام مدل‌سازی» مطرح شده است که مدعی است بر پایه معرفت‌شناسی و هستی‌شناسی جدید باید روش علوم انسانی را مدل سازی و اجرایی کرد. این پژوهش به دنبال آن است که با تاکید بر مبانی علوم انسانی، نظریه روش عام مدل‌سازی را ابتدا تببین و تحلیل نماید و سپس نقاط قوت و ضعف آن را نشان دهد. روش تحقیق: تحلیل اسنادی و از نوع کتابخانه‌ای است. یافته‌های تحقیق: نظریه عام مدل سازی، معرفت‌شناسی و فلسفه رایج را اسلامی نمی‌داند و به جای آن جهت‌داری معرفت‌شناختی و فلسفه نسبیت اسلامی را جایگزین می‌کند. فقه سرپرستی، روش تکثیر اصطلاح، روش تعریف و روش معادله‌سازی از مهمترین الگوهای‌های این نظریه در روش‌شناسی علوم انسانی است. با توجه به نقدهای متعددی که به این نظریه وارد است، به نظر می‌رسد در تحقق اهداف خود ناتوان است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: روش‌شناسی، علوم انسانی، روش عام، مدل سازی، فقه سرپرستی، روش تکثیر اصطلاح، روش تعریف، روش معادله سازی. |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1403/9/8 | پذیرش: 1403/11/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
